عید دُوراه از ره رسیست و دِل ان کـُهیانـُو اِ تـَپ تـَپ آیی اسی واتنهسته صدای صلاة عید فطری دِگـَه. بـِری تـَه دلیامو واشـُرِم از کینه و دِل نِخـَشی و صبا جار اِ هرچی همساده و قوم و خویش بـِزنِم و دل هرکه مو دلخُوره وا دست آرِم...
بچیا هم مُیاد نچه هرچند کـُم عیدی شـُهاتِم مخصوصا منیا که لـُزه اولی هِت که هَم رسم مو مواجا اوردزبه هم دلشو خش واکنِم...
نـُماز و لـُزَه تو قبول...عید تو مبارک...
دوباره عید از ره رسید و قلب این کوهها به شوق تپیدن صدای صلات عید فطری دیگر به تپ تپ نشسته است. بیایید دلهایمان را از کینه و دلخوریها پاک کنیم و فردا همسایه ها , اقوام و دوستان را صدا کرده و دلهای رنجیده را به دست آوریم...
بچه ها را فراموش نکنیم و عیدی اشان را هر چند قلیل تقدیمشان کنیم به خصوص روزه اولیها را, تا هم خوشحالشان کرده و هم رسممان را به جا آورده باشیم.
نماز و روز ه تان قبول درگاه حق باد...
