یکشنبه، تیر ۰۴، ۱۳۹۱

سیمای اچم

        

سلام دوستان خوب اچمی..بر حسب عشق و عادت همیشگی کلیپ ها و آهنگهای زیبای دکتر خنجی را زیر و رو می کردم تا دمی در خیال آرامشی از دل و جان بگیرم..دیدن قسمت آغازین کلیپ انگار مرا به دنیایی کشاند که سالها آرزویش را داشته ام..
تلویزیون اچم..
یعنی روزی فرا می رسد که ما نیز با یک سیمای مستقل پرده از چهره ی فرهنگ غنی و تمام داشته های اچمستان برداریم.؟
آیا این کلیپ نویدی است که از طرف دکتر به ما داده شده یا طرحی است برای اندیشیدنمان به آن.؟.
دوستان من، شما چه فکر میکنید؟..آقای دکتر خنجی شما چه می اندیشید؟..آیا زمان آن نرسیده که صدا و سیمایی از خودمان داشته باشیم چنان دیگران....
دوستان عزیز نظر خودتان را برایم بنویسید  و بگویید  چه می توانیم بکنیم...
آیا راه اندازی سیمای اچم کار دشواری است؟آیا نمی شود آن را عملی کرد؟
آیا خردمندانه ترین راه برای حفظ داشته هایمان این  نیست؟
حس می کنم باید کاری کرد و شاید بد نباشد بگویم تا دیر نشده است باید کاری کرد ....


..


پنجشنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۹۱

احمد پژمان

پژمان در سال ۱۳۱۴ در شهر لار متولد شد. ویولون را نزد حشمت سنجری و تئوری موسیقی را نزد حسین ناصحی آموخت. پژمان قبل از پایان تحصیلات متوسطه نواختن ویولون را به خوبی فرا گرفته بود و زمانی که حشمت سنجری و هایمو تویبر رهبری ارکستر سمفونیک تهران را عهده دار بودند به عضویت این ارکستر درآمد. پژمان پیش از تحصیل موسیقی، رشته زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشسرای عالی گذراند.

وی در سال ۱۳۴۳ (۱۹۶۴) پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در ایران با اخذ بورسیه راهی اتریش و آکادمی‌ موسیقی وین گردید تا در آنجا در رشته آهنگسازی به تحصیل بپردازد.
اساتید او در این دوران، توماس کریستین داوید، آلفرد اوهل و هانس یلینک بودند.

برخی از آثار پژمان در این دوره آن چنان مورد توجه قرار گرفت که توسط ارکستر سمفونیک رادیو و تلویزیون دولتی وین اجرا گردید.

پژمان پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی به کار عملی، و سپس به تدریس موسیقی در دانشگاه تهران پرداخت. وی در این ایام اپرای جشن دهقان را ساخت و مدتی بعد اپرای دلاور سهند را بر اساس زندگی بابک خرمدین و اپرای سمندر را هم ساخت که هر سه آنها در قبل از انقلاب در تالار وحدت به روی صحنه رفتند. پژمان در سال ۱۹۷۶ برای ادامه تحصیلات راهی دانشگاه کلمبیا (نیویورک) شد.

از اساتید وی تا پایان دوره دکترای آهنگسازی می‌توان به ولادیمیر اوساچوسکی ، بولانت آرل و جک بیزن اشاره کرد. از آثار پژمان در این دوره‌ها می‌توان به کنسرتو برای نه ساز (۱۹۶۵) ، راپسودی برای ارکستر (۱۹۶۶) ، اپرای جشن دهقان (۱۹۶۷) و اپرای دلاور سهند (۱۹۶۸) اشاره کرد.

این آهنگساز نامی در زمینه موسیقی فیلم هم دستی چیره دارد و از معروفترین کارهای وی می‌توان به موسیقی سریال دلیران تنگستان،سمک عیار و فیلم‌هایی چون شازده احتجاب، سایه‌های بلند باد، بوی کافور عطریاس، خانه‌ای روی آب و یک بوس کوچولو(بهمن فرمان آرا) ، هنرپیشه(محسن مخملباف)باران و بید مجنون ( مجید مجیدی) و... نام برد.

وی برای موسیقی فیلم‌های بید مجنون، خانه‌ای روی‌آب ، باران، بوی کافور عطر یاس، برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد.

وی از سال ۱۳۷۰ تا کنون به طور پراکنده به تدریس هارمونی،‌کنترپوآن و آهنگسازی در دانشگاه هنر تهران سرگرم است.

آثار احمد پژمان که تاکنون در ایران منتشر شده اند عبارتند از حماسه ، هفت خان ، تکسوار عشق ، همه شهر ایران ، خاطرات فردا ، سراب.

چهارشنبه، خرداد ۱۷، ۱۳۹۱

شاعری نام آشنا...

خیرالله فضلی از آن نوسرایان خوش قلمی است که اندیشه ی شعرهایش بوی گرم جنوب زندگی می دهد..


درباره ی خودش می نویسد:
رنج تاریخ تولد ندارد که نوشته اید۲۹ـ۱۲ـ۵۸ ..اسم وفامیل نداردکه گذاشته اید خیرالله فضلی ...از پله ها برگرد.. به پشت بام نمی رسد ارثي كه ميبرم.. يك اسم و فاميل به همه ميرسد... جنوبي از شهرستان خنج ساکن ابوظبی..

این هم شعری از او:
هیچ تار موی سفیدی را
نمیشود زیر تاری سیاه
مخفی کرد.
پیری پیری ست

و خودکار کم رنگی که تو را
تحمل میکند
عصایی بیش نیست
به هر آلبومی برگردی
پوست بادامهای شیرین را با دندان شیری ات
یکی یکی می کنی
بی خبر از آخرین بادامی که تلخ

پوستت را می کند

نه برسم هندیان هزار مذهب
سوزانده خواهی شد
و نه به آیین مصریان باستان، مومیایی

مهم نیست سردوشی ات چند ستاره دارد

وقتش که بیاید
گورکن ها یک مستطیل دور تو هم خواهند کشید