شنبه، مهر ۲۳، ۱۳۹۰

شعري به گویش جمسی( ازحاج احمد درود )



ا دفه خیلی عجیبن اگه ببرم جن ا دور 

از فراق صنم چهره گل سیما حور 

پار تابه امکه که نکنم بش از اچش و کسی 

رز عید و رز جشن ام نشم از خونه ا دور 

تابه مشکه و چشی زیر پلی امکه و تی 

عقلم اش واسه و روح از بدنم اشکه ا دور 

تام اشدی که سراسیمه و بیهوش بدم 

مخرور اشکه بچ خنخی و اشگت ته چرا اش 

امگت ای ماهرخ خوروش سیم بدن 

ساعتی اذن ام آده تا وسیم ته حضور 

اشگت ای بله نادون. ته اشه از دم کارت 

مده دلو کسی که لگد کوب و گرفتار توی بده چن مور 

اشگت ای هرزه نادون مگر دازدم مم 

م که مهر ته مدل نن نه و صلح و نه روز 

روحش شاد....

هیچ نظری موجود نیست: