بچه ها گلبوته های شاد و دلخوشند...
با بکن و نکن های وقت و بی وقتمان آنها را از کشف تازه ی خوشی های دست نخورده اشان دور نکنیم...
یادمان نرود که در روزهای نه چندان دوری ما هم عشق به خاکبازی و چیدن کنار و دنبال حیوانات کردن و سر به سر هم گذاشتن شوقمان می داد..بیایید دنیای شادمانه آنها را درک کنیم و الان که مثلا کمی شهری تر شده ایم به بهانه های جور و واجور آنها را از دنیای پاک و صمیمانه اشان دور نکنیم...بگذاریم بچه ها با عشق به اطرافشان قد بکشند..بزها را بشناسند..بوی طویله را حس کنند...بفهمند داده ملاکو یعنی چه ...بدانند بازی تیله در خاک لذتش بیش از آتاری و گیم واچ و اینترنت است....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر