پیشنهاد شده‌است که این مقاله یا بخش با گویش لارستانی ادغام گردد (بحث).
برای اثبات‌پذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است یا منابع ارائه‌شده به‌درستی ارجاع داده نشده‌اند.
لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید.
مطالب بی‌منبع در آینده مردود و حذف خواهندشد.
اَچُمی از گویشهای به جا مانده از زبان فارسی پهلوی، مربوط به دوره ساسانیان و پیش از آن میباشد و یکی از هفت ریشه اصلی زبان فارسی کنونی است. بیشتر ساکنان جنوبی استان فارس و غرب هرمزگان شامل شهرستان‌های بستک، گراش، لارستان، خنج و روستای بلغان و قسمتهایی از بندرلنگه، گاوبندی(پارسیان)، بندر خمیر و ... به این گویش صحبت می‌نمایند. گویش اچمی از گویشهای فارسی‌تبار یعنی متعلق به شاخه جنوب غربی گویشهای ایرانی است. نام این گویش از کلمه اچم که به معنای برویم- بروم- می‌روم، میباشد، که به علت استفاده فراوان این لفظ در یاد دیگر فارسی زبانان می‌ماند. این گویش در جای جای منطقه جنوب به شکلهای متنوعی خود را نشان داده و نمود کرده‌است که بیشتر این تفاوت‌ها در تلفظ واژگان است. گویش اچمی لهجه‌های بسیار فراوانی را در بر می‌گیرد. در بسیاری از مناطقی که به این گویش صحبت می‌کنند، کلمات و واژگانی خاص نسبت به بقیه مناطق اطراف خود به کار می‌برند که در بعضی موارد تأثیر گرفته از زبانهای هندی، انگلیسی، پرتغالی و عربی است که به علت مراودات بسیار زیاد مردم این مناطق با کشورهای مختلف میباشد.
برای اثبات‌پذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است یا منابع ارائه‌شده به‌درستی ارجاع داده نشده‌اند.
لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید.
مطالب بی‌منبع در آینده مردود و حذف خواهندشد.
اَچُمی از گویشهای به جا مانده از زبان فارسی پهلوی، مربوط به دوره ساسانیان و پیش از آن میباشد و یکی از هفت ریشه اصلی زبان فارسی کنونی است. بیشتر ساکنان جنوبی استان فارس و غرب هرمزگان شامل شهرستان‌های بستک، گراش، لارستان، خنج و روستای بلغان و قسمتهایی از بندرلنگه، گاوبندی(پارسیان)، بندر خمیر و ... به این گویش صحبت می‌نمایند. گویش اچمی از گویشهای فارسی‌تبار یعنی متعلق به شاخه جنوب غربی گویشهای ایرانی است. نام این گویش از کلمه اچم که به معنای برویم- بروم- می‌روم، میباشد، که به علت استفاده فراوان این لفظ در یاد دیگر فارسی زبانان می‌ماند. این گویش در جای جای منطقه جنوب به شکلهای متنوعی خود را نشان داده و نمود کرده‌است که بیشتر این تفاوت‌ها در تلفظ واژگان است. گویش اچمی لهجه‌های بسیار فراوانی را در بر می‌گیرد. در بسیاری از مناطقی که به این گویش صحبت می‌کنند، کلمات و واژگانی خاص نسبت به بقیه مناطق اطراف خود به کار می‌برند که در بعضی موارد تأثیر گرفته از زبانهای هندی، انگلیسی، پرتغالی و عربی است که به علت مراودات بسیار زیاد مردم این مناطق با کشورهای مختلف میباشد.
کلمات اچمی عمده کلماتی که در گویش اچمی به کار برده میشود، بر اساس مناطق مختلف دارای تلفظ های متفاوت میباشد. مثلاً در برخی روستاها و شهرها به اول افعال حرکت اَ و برخی با حرکت اُ و دیگر مکانها با صدای اِ تلفظ میگردد. حال ممکن است این اصوات در پایان و یا میانه های یک کلمه نیز وجود داشته باشد. برای مثال همین کلمه اچم را میتوان به صورتهای زیر مشاهده نمود: اَچَم، اَچُم، اُچَم، اُچُم، اَچِم و یا در برخی موارد ممکن است تلفظ برخی از حروف نیز تغییر یابد مانند: ااَشِم یا اَشَم که همان معنی برویم را میدهد. یکی از خواص گویش اچمی دارا بودن یک صدا در برخی لحجه های این گویش است. این تلفظ میانه گ و ن میباشد که به صورت غنه (تلفظی در ادای کلمات عربی) ادا میگردد.
افعال اچمی
اچم، اشم: بِدا : کُردُ، کِردِ:
افعال اچمی
اچم، اشم: بِدا : کُردُ، کِردِ:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر