یادش
بخیر قدیما که قدرت خبر و رسانه در این حد نبود و اعلام روز عید یک خبر ملی نشده
بود ، یکی دو روز آخر نزدیک غروب همراه پدر به پشت بام می رفتیم و پدر با دوربینی
که چشمش را مسلح میکرد به جستجوی ماه می پرداخت، دور و بر که نگاه میکردیم بر همه
پشت بامها کسی حضور داشت و همه در جستجوی ماه . چه شوقی داشت وقتی من نیز دست را
سایه بان چشم میکردم و رو به آسمان به دنبال ماه می گشتم. البته مشتلق گرفتن و خبر رسانی
پیدا شدن ماه بر عهده من بود، حالا دیگر از اول شروع ماه رمضان همه میدانند چه
روزی عید می شود و دیگر کسی با شوق دنبال ماه نمیگردد. آه ماه جان بعد از آن
روزها کسی دیگر در جستت نیست، غمت ستودنی است.
رسم و رسوم زیادی بودند که در این روزها دیگر رنگ و بوی و شوق قدیم را ندارند. به ذهنم که بر میگردم عید برای خودش دبدبه و شوری و رسومی داشت. خیابانها شلوغ می شدند و بازار پر بود از مردمانی که برای پایان این ماه و گرفتن لباسهای تازه و اسباب پذیرایی ، با دلی شاد به بازار می آمدند تا خود را آماده کنند برای عید. عید در راه است و باز خبر و انتظار رسیدنش است که ما را می برد در خاطرات و برای مدتی همانجا نگه میدارد. به فکر فرو میروی می بینی هر کجا عید رنگ و بوی خاصی دارد و به قولی رسم و رسوم و آداب است که عید را کمی متفاوت میکند. آن حس خوشایند خفته در عید ما را بی تاب رسیدنش می کند .ازهر کجای اچمستان که باشیم .
روزی که صبح زودش برای نماز عیدش همه مردم شهر با آراسته ترین لباسهایشان در مسجد بزرگ شهر حضور می یابند یادمان می اورد که در این صبح زیبا کینه ها را باید دور ریخت و شاد رخی را به جمع آورد و دید و بازدید های فامیلی و غیر فامیلی را شروع باید کرد. اولین سفره صبحانه به یاد ماندنی که بعد از برگشتن از مسجد همه اعضای خانواده را دور هم جمع میکند مزه اش نوش نثار می کند. ناشتایی که تصویر مزه اش از ذهن من شکمو هیچ گاه پاک نمیشود، از بلالیت و تخم مرغ نیمرو گرفته تا هاویشنی که دم کردنی و حلوایش بر سفره های می آورند تا به قولی معده را از عادت تنبلی یک ماه در آورد. بر اعضای خانواده که آغوش گشودی و سر و صورت بوسیدی، از خانه با قرار قبلی با خانواده جایی رار می گذاری تا با هم به دیدار بزرگان فامیل و ایل و قوم و بزرگان شهر روی و سرشار و مسرور از این سنت و زیبایی گردی. بوی دید و بازدیدها با بوی لباس جدید بچه های شهر و صدای عیدی عیدیشان در هم می آمیزد.
وقتی
از شهر دور می شوی و در غربت حس عید را بر دیده می نهی بیشتر به زیبایی های عیدانه
ی شهر خود پی میبری و تازه به یاد می آوری اچمستان هم رسمهایی دارد که روز عید را
مختص کرده و یاد آنها خالی از یاد خاطرات ایمانی نیست. به کوچه ها که می آیی
میبینی که پر از رفت و آمد دید . بازدید است و بچه ها گروهی برای جمع آوری عیدی در
کوچه ها، آواز خوان به دنبال رویاهایشان درون دنیای خیالی خودشان مسرور می گردند.
چه زیبا و معصوم لباس پوشیده اند.
صدای شوق بچه ها این روزها چیزی جز به هم جور کردن رنگ و مد لباسهایشان و این که در این روز، اول به دیدن کدام عزیزشان بروند نیست. رویاهایشان بالای سرشان که هر بار ابرک رختک پوشانده را با هم به تماشا می نشینند و گاهی وقتها نیز عوض کردن عیدی ها و تقسیم کردن آنها... دید و بازدیدها که تمام شد و بعد از اینکه در هر خانه ای با سفره پر از شیرینی و آجیل و انواع میوه ها از مهمانان پذیرایی شد اسکناسهای نویی که از قبل تهیه کرده ای را به بچه ها می دهی ودنیای کودکانه اشان را غرق شادی میکنی تا موسیقیای آواز معروفشان طنین انداز شود همان آواز پر از خاطره ای که خودت بارها جلو در خانه ها با گروه چند نفره ای که تشکیل داده بودی خوانده ای(عیدی مناتی کلم پیکه مناتی).
عید رنگ دیگری هم دارد اگر عزیز از دست رفته ای در میان خاندانی باشد که نخستین عیدش سپری نشده باشد موظف میشوی به رسوم عید تقسیم صبر و بردن شادی به خانه آن مرحوم را نیز اضافه کنی و همراه با بقیه اهل گروه فامیل به دیدن آن عزیزان بروی تا در شاد کردن دل آن عزیزان شریک باشی ظاهراً در بعضی جاها گروهایی که برای دید و بازدید دور هم جمع شده اند، اول به قبرستان شهرستان میروند بعد از قرائت فاتحه برای رفتگان هم طلب آمرزش می کنند و بعد به بازدید از اهل فامیل می روند.
..
عید با تمام رنگ و بوهایش رنگ یکدلی و شادی و شادمانی دارد..باشد که به یمن این روز مقدس اگر در توانمان باشد به زادگاهمان بر گردیم و در جمع فامیل این روز گراندر را به جشن بنشینیم و اگر غیر از این حد اقل اندکی از آن رنگ و روی سنتمان را درمحل زندگیمان به جای آوریم...
عیدتان مبارک/رنگ و روی شادیتان خوش/و طاعات و عباداتتان مقبول درگاه حق..
ا.م
عکس ها از: دکتر خنجی
رسم و رسوم زیادی بودند که در این روزها دیگر رنگ و بوی و شوق قدیم را ندارند. به ذهنم که بر میگردم عید برای خودش دبدبه و شوری و رسومی داشت. خیابانها شلوغ می شدند و بازار پر بود از مردمانی که برای پایان این ماه و گرفتن لباسهای تازه و اسباب پذیرایی ، با دلی شاد به بازار می آمدند تا خود را آماده کنند برای عید. عید در راه است و باز خبر و انتظار رسیدنش است که ما را می برد در خاطرات و برای مدتی همانجا نگه میدارد. به فکر فرو میروی می بینی هر کجا عید رنگ و بوی خاصی دارد و به قولی رسم و رسوم و آداب است که عید را کمی متفاوت میکند. آن حس خوشایند خفته در عید ما را بی تاب رسیدنش می کند .ازهر کجای اچمستان که باشیم .
روزی که صبح زودش برای نماز عیدش همه مردم شهر با آراسته ترین لباسهایشان در مسجد بزرگ شهر حضور می یابند یادمان می اورد که در این صبح زیبا کینه ها را باید دور ریخت و شاد رخی را به جمع آورد و دید و بازدید های فامیلی و غیر فامیلی را شروع باید کرد. اولین سفره صبحانه به یاد ماندنی که بعد از برگشتن از مسجد همه اعضای خانواده را دور هم جمع میکند مزه اش نوش نثار می کند. ناشتایی که تصویر مزه اش از ذهن من شکمو هیچ گاه پاک نمیشود، از بلالیت و تخم مرغ نیمرو گرفته تا هاویشنی که دم کردنی و حلوایش بر سفره های می آورند تا به قولی معده را از عادت تنبلی یک ماه در آورد. بر اعضای خانواده که آغوش گشودی و سر و صورت بوسیدی، از خانه با قرار قبلی با خانواده جایی رار می گذاری تا با هم به دیدار بزرگان فامیل و ایل و قوم و بزرگان شهر روی و سرشار و مسرور از این سنت و زیبایی گردی. بوی دید و بازدیدها با بوی لباس جدید بچه های شهر و صدای عیدی عیدیشان در هم می آمیزد.
صدای شوق بچه ها این روزها چیزی جز به هم جور کردن رنگ و مد لباسهایشان و این که در این روز، اول به دیدن کدام عزیزشان بروند نیست. رویاهایشان بالای سرشان که هر بار ابرک رختک پوشانده را با هم به تماشا می نشینند و گاهی وقتها نیز عوض کردن عیدی ها و تقسیم کردن آنها... دید و بازدیدها که تمام شد و بعد از اینکه در هر خانه ای با سفره پر از شیرینی و آجیل و انواع میوه ها از مهمانان پذیرایی شد اسکناسهای نویی که از قبل تهیه کرده ای را به بچه ها می دهی ودنیای کودکانه اشان را غرق شادی میکنی تا موسیقیای آواز معروفشان طنین انداز شود همان آواز پر از خاطره ای که خودت بارها جلو در خانه ها با گروه چند نفره ای که تشکیل داده بودی خوانده ای(عیدی مناتی کلم پیکه مناتی).
عید رنگ دیگری هم دارد اگر عزیز از دست رفته ای در میان خاندانی باشد که نخستین عیدش سپری نشده باشد موظف میشوی به رسوم عید تقسیم صبر و بردن شادی به خانه آن مرحوم را نیز اضافه کنی و همراه با بقیه اهل گروه فامیل به دیدن آن عزیزان بروی تا در شاد کردن دل آن عزیزان شریک باشی ظاهراً در بعضی جاها گروهایی که برای دید و بازدید دور هم جمع شده اند، اول به قبرستان شهرستان میروند بعد از قرائت فاتحه برای رفتگان هم طلب آمرزش می کنند و بعد به بازدید از اهل فامیل می روند.
عید با تمام رنگ و بوهایش رنگ یکدلی و شادی و شادمانی دارد..باشد که به یمن این روز مقدس اگر در توانمان باشد به زادگاهمان بر گردیم و در جمع فامیل این روز گراندر را به جشن بنشینیم و اگر غیر از این حد اقل اندکی از آن رنگ و روی سنتمان را درمحل زندگیمان به جای آوریم...
عیدتان مبارک/رنگ و روی شادیتان خوش/و طاعات و عباداتتان مقبول درگاه حق..
ا.م
عکس ها از: دکتر خنجی
۲ نظر:
عيد رمضان آمد و ماه رمصان رفت
صد شكر كه اين آمد و صد حيف كه آن رفت
پيشاپيش عيد بر شما و خانواده ي محترم مبارك
[گل]
سپاس دوست عزیز...عید بر شما هم مبارک
ارسال یک نظر