دگرگون شدن شرایط زندگی و در پی آن تغییر شکل کسب رزق و روزی از جمله عواملی است که موجب زدوده شدن یادها از خاطرها و پیوستنشان به خاطره هایی از دیرگاه می شود...متاسفانه نابودی خرده فرهنگها و یا تغییرات ناگهانی رنگ و روی آنان در وجهه های مختلف زندگی بیشتر از این روست..
اگر اندکی چشم باز کنیم ،می بینیم که اقلیم اچم در سالیانی نه چندان دور اقتصادش وابسته به کشاورزی و دامپروری بوده است...اما اکنون با توجه به نافرجامی این دو راه معیشت شاهد نابودی بسیاری از اصطلاحات این دو پیشه و جایگزینی کلمات فارسی معیار هستیم..مطمئنم همگی ما بر این باور هستیم که حداقل حفظ متل ها.ضرب المثل ها .چیستانها و حتا حفظ نام اسباب و وسایل مربوط می تواند غنای فرهنگی و زبانی ما را نشان دهد...فقط به این چند مورد توجه کنید و خودتان قضاوت نمایید:-وَ نَکَرِدو جیرِن نابیت:va nakaredo jiren nabit..با نکاشتن نمی توان برداشت کرد...
-وَگَـَه شه باد آده تا پسین دستُت بِگریت.va gah sha bad ad eta pasin dastot begerit...
-تا اسپ نزنش دَست اس نابیسیتta asop nazenesh daste as nabisid......
,و........
کاش بشود به امید تلاشی بیشتر دست یاری به یکدیگر دهیم و از نابودی بیش از این زبانمان پیشگیری نماییم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر