سروده های زیبای بهاری به زبان شیوای اچمی کم نیست ...اما این شعر سیدکامل کاملی ما را باردیگر به دشت و دمن می کشاند و دلمان را به مهمانی بهار می برد..بهارتان جاودانه باد دوستان.
بهاریه
مـــــژده تـــــاتـُم که نوبهـــــار اُندِه
لالـَــــه از نـو به لالــه زار اُندِه
بـــوی صحرا و دشت و باغ و چمن
مـــــژده تـــــاتـُم که نوبهـــــار اُندِه
لالـَــــه از نـو به لالــه زار اُندِه
بـــوی صحرا و دشت و باغ و چمن
عـــــنبر آســــا و مــشـکبار اُندِه
بــــوی بـــاد شـــمال اَگـُش مه مَـگـَه
از خـــتن نـــافه تـتـــار اُندِه
بــــــــاغ از نو لـــباس سبز شـَه بَـر
کــه رختش سبز چـِن چنار اُندِه
رقـــص و آهــنگِ خوشــه های گـَنُم
از تِـــک دشــت و کـشتزار اُندِه
گــــــل نـــارنـج و لـــیمو و گـل تاج
بــــوی بـــاد شـــمال اَگـُش مه مَـگـَه
از خـــتن نـــافه تـتـــار اُندِه
بــــــــاغ از نو لـــباس سبز شـَه بَـر
کــه رختش سبز چـِن چنار اُندِه
رقـــص و آهــنگِ خوشــه های گـَنُم
از تِـــک دشــت و کـشتزار اُندِه
گــــــل نـــارنـج و لـــیمو و گـل تاج
گـــــل هــــندوُنـَه و خــیار اندِه
گــــــل ســــیب و گلابی و گـــل بـِه
جلــوه گــَر لـُوی شـاخــسار اُندِه
گــــــل ســــــرخ مـحمدی ، لادن
گــــــل ســــیب و گلابی و گـــل بـِه
جلــوه گــَر لـُوی شـاخــسار اُندِه
گــــــل ســــــرخ مـحمدی ، لادن
لالــــه و اطـــــلسی و نــار اُندِه
ســــمن یـــاس و ســوسن و نســرین
مـــــریم و رازقی و هــزار اُندِه
زنــــبـــق و پیـچـــکی و نیـلـوفـــر
اَ تــــــماشــای جـــویــبــار اُندِه
کــــــمــر مُه اَ زیــر بــــــار خـَـــم ِ
لـُوی پَنگ و شَـه پـِش فشار اُندِه
تا تـــو یَک جـــام بـادَه ســر بـِکشِش
گـــــل نـــــرگس پیــاله دار اُندِه
چـهچـه بــــلـبـــل از تِـک بـــــستان
قــهـقـه کــــبک کــــوهسار اُندِه
قــــــــمری و تیهو چون چـِدِستِت دَر
لــک لــــک و زاغِ بـاغ‌دار اُندِه
مــــرغ دُرّاجُ و عــــندلـیب و چَــکـُر
بـاز و بَنجـِیر و غـازو ساز اُندِه
هـــــمۀ رنـــگـــهای جـــورا جـــور
تِک یَـــک صحنـَه شاهکار اُندِه
هــــمۀ نـقـشــــــهای گـــونـــــاگــون
صــنــعـت دست کـــردگار اُندِه
وقـــــت تــفـریح و عیش و لذتِ عمر
بــهـتـریـن روز روزگـــار اُندِه
تا غـــــم از دل تـَدَربـِـــبَه مــــطـرب
با دف و چنگ و ساز و تاراُندِه
غَــم اَگـُت هَستِه، تـَیِ دلت چه غَـمِــن
ســـاقی ویــــار غم گــسار اُندِه
جــــرعه ای می خـَشِن بـــوقت بــهار
باده مشــکـل گـــشای کــار اُندِه
روزگـــارِ فــــــراق هـــم ســـر چُـــوُ
موقـــع بوســـه و کـنـــــار اُندِه
مــُشتـُلـُق مـــاده تـَــت بِــگـُم خـــبری
خـــبری خـَش که یــار پار اُندِه
خـُــــشُ و هـمـسـن و ســالِــیاش هَمَه
بـــا تــــمــام اثـــاث و بـار اُندِه
اُنـــدِ صــحرا کــه چـــنـد روز بــهار
از غـــم خـُـش بـِکـُت فرار اُندِه
زلف چون دام خـُش شـَه دوش بِستـَه
اَگـُش اَنگار اَسـوی شـــکار اُندِه
اُندِ تا واسِی از دل ِ کامل
غـَم و اندوه بی شمار،اُندِه
ســــمن یـــاس و ســوسن و نســرین
مـــــریم و رازقی و هــزار اُندِه
زنــــبـــق و پیـچـــکی و نیـلـوفـــر
اَ تــــــماشــای جـــویــبــار اُندِه
کــــــمــر مُه اَ زیــر بــــــار خـَـــم ِ
لـُوی پَنگ و شَـه پـِش فشار اُندِه
تا تـــو یَک جـــام بـادَه ســر بـِکشِش
گـــــل نـــــرگس پیــاله دار اُندِه
چـهچـه بــــلـبـــل از تِـک بـــــستان
قــهـقـه کــــبک کــــوهسار اُندِه
قــــــــمری و تیهو چون چـِدِستِت دَر
لــک لــــک و زاغِ بـاغ‌دار اُندِه
مــــرغ دُرّاجُ و عــــندلـیب و چَــکـُر
بـاز و بَنجـِیر و غـازو ساز اُندِه
هـــــمۀ رنـــگـــهای جـــورا جـــور
تِک یَـــک صحنـَه شاهکار اُندِه
هــــمۀ نـقـشــــــهای گـــونـــــاگــون
صــنــعـت دست کـــردگار اُندِه
وقـــــت تــفـریح و عیش و لذتِ عمر
بــهـتـریـن روز روزگـــار اُندِه
تا غـــــم از دل تـَدَربـِـــبَه مــــطـرب
با دف و چنگ و ساز و تاراُندِه
غَــم اَگـُت هَستِه، تـَیِ دلت چه غَـمِــن
ســـاقی ویــــار غم گــسار اُندِه
جــــرعه ای می خـَشِن بـــوقت بــهار
باده مشــکـل گـــشای کــار اُندِه
روزگـــارِ فــــــراق هـــم ســـر چُـــوُ
موقـــع بوســـه و کـنـــــار اُندِه
مــُشتـُلـُق مـــاده تـَــت بِــگـُم خـــبری
خـــبری خـَش که یــار پار اُندِه
خـُــــشُ و هـمـسـن و ســالِــیاش هَمَه
بـــا تــــمــام اثـــاث و بـار اُندِه
اُنـــدِ صــحرا کــه چـــنـد روز بــهار
از غـــم خـُـش بـِکـُت فرار اُندِه
زلف چون دام خـُش شـَه دوش بِستـَه
اَگـُش اَنگار اَسـوی شـــکار اُندِه
اُندِ تا واسِی از دل ِ کامل
غـَم و اندوه بی شمار،اُندِه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر